MPEG-4 to grupa standardów kodowania audio i wideo. Ogólna koncepcja przetwarzania obrazu opiera się na przechwytywaniu zmian w stosunku do ramki bazowej. Rozróżniane są następujące rodzaje ramek:
-
I- Frame- statyczna, zapisywana w formacie JPEG; daje pełny obraz, jaki jest rejestrowany w makrobloku;
-
P- Frame- dynamiczna; odnosi się do ramek poprzednich (występujących przed nią)
-
B-Frame- dynamiczna; opisuje ruch na podstawie zarówno poprzednich ramek, jak i tych, które są za nią; B- Frame zajmuje najmniej miejsca.
Ramki dynamiczne odnotowywane są za pomocą wektora ruchu (motion estimation) i analizują zmiany różnicowe, w związku z czym transmisja odbywa się wyłącznie na ramkach dynamicznych.
Porównując ten standard do MJPEG, MPEG jest wolniejszy i w większym stopniu obciąża procesor i bufor pamięci. Nie wymaga jednak dużej przepustowości łącza i przestrzeni dyskowej.
